Proteasomy
Proteasomy to struktury cylindryczne posiadające ok. 15 nm długości, które występują w komórkach prokariotycznych i eukariotycznych (w jądrze i cytoplazmie). Zbudowane są z zespołów wielu dużych kompleksów enzymatycznych, jako białkowy wielkocząsteczkowy agregat enzymatyczny utworzony z białek. Enzymy stanowią tu pozalizosomowy proteolityczny system. Proteasomy w komórce skupiają się wokół centrioli. Tym samym tworzą centrum proteolityczne komórki. Zlokalizowane są w miejscu zachodzenia degradacji białek u niektórych bakteriii, co jest ich podstawową funkcją.
Proteasomy zbudowane są z ok. 30 peptydowych podjednostek. Każdy pierścień proteasomu składa się z kompleksu siedmiu różnych białek. Po dołączeniu podstawy i pokrywy, czyli dwóch cząstek będących aktywatorem, tworzy się hydroizolujący kompleks wiązań peptydowych w białku.
Do funkcji proteasomów należy degradacja poliubikwitynowanego białka do małych peptydów. Ponadto, pełni udział w sekwencji dotyczącej białek o nieprawidłowej konformacji, białek antygenowych lub niektórych aktywów. Podczas przebiegu degradacji białek przez proteasomy, wykorzystywana jest postać energii – ATP.
