Przyrost na grubość korzenia
Zastanawiasz się, w jaki sposób zachodzi przyrost korzenia na grubość? Od dłuższego czasu nie możesz znaleźć odpowiednich informacji, a matura zbliża się wielkimi krokami? Jeszcze przed zakwitnięciem kasztanów sprawdź, w jaki sposób następuje przyrost korzenia na grubość i rozwiej swoje wszystkie wątpliwości.
U jakich roślin zachodzi przyrost na grubość korzenia?
Przyrost na grubość korzenia zachodzi u starszych roślin zaliczanych do dwuliściennych i nagonasiennych. Następuje on za sprawą działalności tkanek twórczych. Mowa oczywiście o fellogenie i kambium. W trakcie przyrostu na grubość korzenia u roślin dwuliściennych i nagonasiennych następuje wytworzenie pasm kambium. Proces ten zachodzi pomiędzy wiązkami przewodzącymi, a ich połączeniami z kambium. Kambium jest już obecne w wiązkach między łykiem pierwotnym, a drewnem. Tkanka ta pozwala na uformowanie regularnego cylindra. Następnie następuje dzielenie się komórek kambium wraz z odkładaniem drewna i łyka.
>> Chcesz dobrze zdać maturę z biologii? Zobacz ebook Botanika
Proces przyrostu na grubość korzenia
Poszczególne elementy przyrostu na grubość korzenia następują etapami i zależą od działalności tkanki twórczej. Podczas wyżej wspomnianego podziału komórek kambium, odkładają się one do drewna i łyka. Drewno wtórne układa się w kierunku miazgi. Z kolei powstałe łyko stanowi jednolitą warstwę zewnątrz kambium. W ten sposób, korzeń może przyrastać na grubość. Dzięki uzyskaniu możliwości przeprowadzenia przyrostu wtórnego, roślina ma zdolność do przeprowadzania efektywnego i szybkiego transportu. Zachodzące procesy pomagają w zwiększaniu odporności mechanicznej. Wszystko za sprawą szybkiego i zwiększonego rozwoju drewna wtórnego. Korzeń pełni integralną część rośliny. W przypadku gdy nie jest on wystarczająco siły i umiejscowiony w ziemi, rozrastające się elementy nad powierzchnią ziemi mogą nie zostać przez niego utrzymane.
U jakich roślin przyrost na grubość korzenia nie występuje?
Przyrost na grubość korzenia nie występuje jednak u wszystkich roślin. Co ciekawe nie ma go u jednoliściennych lub pozostaje ograniczony. Ich zdolności wytrzymałości mechanicznej zwiększają się za pomocą zmniejszeniu lub całkowitemu zanikowi tkanki miękiszowej w centralnej części korzenia. W miejscu tkanki miękiszowej znajduje się pusta przestrzeń.
U niektórych roślin jednoliściennych możliwe pozostaje zaobserwowanie przyrostu na grubość zarówno korzenia, jak i łodygi. Niemniej jednak, zachodzący proces zachodzi w inny sposób niż w przypadku roślin nagonasiennych i dwuliściennych. W przypadku zachodzenia procesu przyrostu na grubość korzenia u roślin jednoliściennych następuje powstanie kambium w miękiszu. Znajduje się on na zewnątrz od wiązek przewodzących, które są rozproszone. Powstałe kambium pozwala na wytworzenie kolejnych wiązek. Pozostają one otoczone warstwą ochronną w postaci tkanki miękiszowej. W wyniku zachodzących procesów w korzeniu powstaje korek. Wśród roślin jednoliściennych możemy znaleźć gatunki, który wykorzystują ową możliwość do wykonywania przyrostu korzenia na grubość. Warto wiedzieć, że bez względu na to, jaki przyrost omawiamy i czy mamy na myśli przyrost wtórny korzenia lub łodygi, zawsze do jego zajścia niezbędne jest prawidłowe przeprowadzanie procesów przez kambium. To dzięki miazdze możemy wyodrębnić powstanie łyka wtórnego i drewna oraz korka, tworzonego przez fellogem.
