Jak rozmnażają się grzyby workowce?
U workowców dominującą fazą rozwoju jest haplofaza. Haploidalna grzybnia wielu z nich ma postać rozgałęzionych strzępek z poprzecznymi przegrodami. W haplofazie workowce mogą tworzyć zarodniki konidialne i rozmnażać się bezpłciowo.
>> Chcesz dobrze zdać maturę z biologii? Zobacz ebook Mikrobiologia
Grzybnie mogą wytwarzać wielojądrową plemnię lub wielojądrową lęgnię z włostkiem, charakterystycznym wyrostkiem. W rozmnażaniu płciowym dwie różne grzybnie, wytwarzające odpowiednio plemnię i lęgnię, łączą się ze sobą. Dochodzi do plazmogamii, czyli przepłynięcia cytoplazmy z plemni do lęgni wraz z jądrami, ale bez ich połączenia. Dzieje się to poprzez włostek lęgni. Jądra układają się param, tworząc jądra sprzężone. W dikariofazie z lęgni wyrasta grzybnia dikariotyczna, zawierająca jądra sprzężone. W tym czasie haploidalna strzępka tworzy owocnik, rozrastając się wokół gametangiów, a strzępka dikariotyczna, inaczej workotwórcza, tworzy wewnątrz owocnika warstwę hymenium.
Zapłodnienie i zaplemnienie u workowców
W górnych komórkach strzępki workotwórczej dochodzi do kariogamii, czyli połączenia jąder sprzężonych, w efekcie czego powstaje jądro zygotyczne. Diplofaza dotyczy tylko szczytowych komórek i trwa krótko, ponieważ jądro zygotyczne od razu dzieli się mejotycznie, dając cztery jądra haploidalne. Rozpoczyna się haplofaza. Powstałe cztery jądra haploidalne dzielą się, dając osiem jąder, które następnie, po otoczeniu błoną i ścianą komórkową, tworzą osiem zarodników. Znajdują się one w worku, czyli rozciągniętej komórce szczytowej, w której doszło do kariogamii. Z tego powodu zarodniki te zwane są zarodnikami workowymi. Zarodniki wydostają się z worków i tworzą nową haploidalną grzybnię. Przykładami workowców są dzieżka pomarańczowa oraz kropidlak.
