Piętrowość roślin
Terminem piętrowość określamy właściwości środowiska górskiego, polegające na zmianie jego cech przyrodniczych wraz ze wzrostem wysokości nad poziomem morza. Mówiąc inaczej jest to podział terenów górskich na piętra klimatyczno- roślinne w których przystosowały się do życia inne gatunki flory.
Tworzenie się pięter roślin determinowane jest przez warunki klimatyczne, które zmieniają się wraz z wysokością nad poziomem morza. Wraz ze wzrostem wysokości nad poziomem morza klimat zmienia się następująco:
- występuje niższa temperatura powietrza
- zwiększa się suma opadów atmosferycznych
- krótszy okres wegetacji
- mało żyzne gleby
- zwiększone działanie erozji
- silny, porywisty wiatr
W zależności od szerokości geograficznej oraz typu gór, piętrowość roślin będzie się różnić. W górach niskich będzie brakować jednego lub kilku najwyższych pięter, natomiast w przypadku gór wysokich piętra te będą podwyższone. Piętra roślinności nie występują w górach znajdujących się w klimatach skrajnie suchych np. Sahara oraz skrajnie zimnych np. Antarktyda.
W Tatrach wyróżniamy następujące piętra roślinne:
- Podgórze- najniższe piętro, od 300 m n.p.m sięgające do 600-700 m n.p.m. charakteryzuje się występowaniem pól uprawnych, sadów oraz pastwisk.
- Regiel dolny- od 600-700 m n.p.m do 1100-1200 m n.p.m. Jest to piętro lasów liściastych i mieszanych, z których najpopularniejszą część stanowią buczyny.
- Regiel górny- jest to piętro powyżej regla dolnego, znajduje się na wysokości od 1100-1200 m n.p.m do ok. 1500 m n.p.m. W skład tego piętra wchodzą lasy iglaste, w których przeważa świerk pospolity.
- Kosodrzewina (piętro subalpejskie)- piętro znajdujące się powyżej regla górnego. Granica regla górnego i kosodrzewiny tworzy falistą linię określaną terminem, górna granica lasu. Piętro kosodrzewiny obejmuje pas od 1500 m n.p.m do ok. 1800 m n.p.m. Główną rośliną tego pasa górskiego jest kosodrzewina. Jest to gatunek sosny karłowatej, która występuje w zwartych zaroślach. Zapobiega osuwaniu się zboczy górskich oraz chroni glebę przed erozją.
- Hale (piętro alpejskie)- piętro łąk wysokogórskich znajduje się na wysokości od 1800 m n.p.m do 2300 m n.p.m.
- Turnie (piętro subniwalne)- najwyższe piętro roślinne w Tatrach. Znajduje się na wysokości powyżej 2300 m n.p.m. W Polsce występuje tylko w Tatrach. Charakteryzuje się zimnym klimatem oraz występowaniem zespołu szczytów górskich i grani. Spotkać tu można mchy porosty oraz rośliny kwiatowe.
W Tatrach z racji na wysokość gór nie występuje piętro śnieżne zwane również niwalnym. Znajduje się ono na wysokości powyżej 3000 m n.p.m. Charakteryzuje je granica wiecznego śniegu, powyżej której szczyty górskie pokryte są warstwą śniegu, która nigdy nie topnieje. Roślinność w tym piętrze nie występuje. Piętro niwalne możemy dostrzec np. w Alpach.
